Vandaag moeten we bij de gemeentedienst (Calle del Príncipe de Vergara 142, wijk Chamartín) onze verhuizing aankondigen. 😥 Voor we binnengaan nemen we in de Jardines de Pablo Sorozábal, rechtover het gebouw, een kijkje in de schaaktuin. Die is jammer genoeg behoorlijk gevandaliseerd met graffiti en enkele beschadigingen. Niet toevallig, denk ik, vonden we onze auto hier een jaar geleden met een gebroken autoruit terug. Van die politieaangifte hebben we zoals verwacht niets meer gehoord. Bij de gemeentedienst worden we geassisteerd door Alejandra. Het surrealisme van bureaucratie blijft ons verwonderen. Eerst moeten we onze paspoorten afgeven. Onmiddellijk daarna krijgen we de vraag of we hen ook nog foto's of kopieën van diezelfde paspoorten kunnen bezorgen. "Uiteraard", zeg ik dan. "Als je ze teruggeeft, dan zal ik er snel een foto van maken en doorsturen." Antwoord: "Mja, nee ... Dat duurt te lang." Duidelijk geīrriteerd beginnen ze zelf fotokopieën van onze paspoorten te nemen. Een blik, laat staan een glimlach, daar kunnen we zoals gewoonlijk naar fluiten. Of ben ik mezelf nu moed of troost aan het inspreken om ons vertrek uit Madrid te verlichten?
Reactie plaatsen
Reacties