De grote troef van Madrid als wereldstad, in een Mediterraans klimaat, is ongetwijfeld de nabijheid van de bergen. De Sierra de Guadarrama is een zegen voor de Madrilenen. Rij de stad uit en op 40 minuten (maar dat kan ook in minder) wandel je in en tussen de bergen, de bossen, langs kabbelende riviertjes. Je kan je nauwelijks voorstellen dat je vlakbij een miljoenenstad bent. Het is er bovendien superrustig. Vandaag zondag willen we daar opnieuw van proeven. Eerst trekken we richting Cercedilla, een bergdorp dat eerder al onze harten had gestolen. Tijdens het middagmaal kijken we naar een processie die door de straten trekt. Nadien houden we halt in Manzanares el Real, waarlangs de Río Manzanares loopt. We doen er een korte, maar zeer leuke wandeling over rotsen, tussen struiken en langs het water. Hier en daar zijn er mensen aan het pootjebaden. Cyriel kijkt rustig rond, Aurore stapt en klimt als een hinde. Hier komen we in juli zeker terug! PS: Voor de volledigheid noteren we dat het afgelopen weekend zeer intens is geweest. De beschreven, leuke momenten worden steeds vaker afgewisseld met driftbuien van Cyriel. Een zalig ventje, maar zijn 'rabia' (woede, driftbuien ...) steekt steeds vaker de kop op. Spaans temperament of toch eerder "de leeftijd"? 🤔
Reactie plaatsen
Reacties